بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خداوند رحمتگر مهربان

وَالضُّحَى ﴿۱﴾

سوگند به روشنايى روز (۱)

وَاللَّيْلِ إِذَا سَجَى ﴿۲﴾

سوگند به شب چون آرام گيرد (۲)

مَا وَدَّعَكَ رَبُّكَ وَمَا قَلَى ﴿۳﴾

[كه] پروردگارت تو را وانگذاشته و دشمن نداشته است (۳)

وَلَلْآخِرَةُ خَيْرٌ لَكَ مِنَ الْأُولَى ﴿۴﴾

و قطعا آخرت براى تو از دنيا نيكوتر خواهد بود (۴)

وَلَسَوْفَ يُعْطِيكَ رَبُّكَ فَتَرْضَى ﴿۵﴾

و بزودى پروردگارت تو را عطا خواهد داد تا خرسند گردى (۵)

أَلَمْ يَجِدْكَ يَتِيمًا فَآوَى ﴿۶﴾

مگر نه تو را يتيم يافت پس پناه داد (۶)

وَوَجَدَكَ ضَالًّا فَهَدَى ﴿۷﴾

و تو را سرگشته يافت پس هدايت كرد (۷)

وَوَجَدَكَ عَائِلًا فَأَغْنَى ﴿۸﴾

و تو را تنگدست‏ يافت و بى ‏نياز گردانيد (۸)

فَأَمَّا الْيَتِيمَ فَلَا تَقْهَرْ ﴿۹﴾

و اما [تو نيز به پاس نعمت ما] يتيم را ميازار (۹)

وَأَمَّا السَّائِلَ فَلَا تَنْهَرْ ﴿۱۰﴾

و گدا را مران (۱۰)

وَأَمَّا بِنِعْمَةِ رَبِّكَ فَحَدِّثْ ﴿۱۱﴾

و از نعمت پروردگار خويش [با مردم] سخن گوى (۱۱)